BEWEGWJZERING Nr. 4 11 januaru 2016

BEWEGWIJZERING   11 Januari 2016,  Nr.4

Onze hond houdt niet van vuurwerk (welke hond wel?), wij zelf trouwens ook niet en dus besloten we te vluchten, naar een vuurwerkvrij plekje in Friesland. Dit betekende een flink stuk rijden over onze, tegenwoordig uitstekende, snelwegen. Het rijden ging prima, maar… over de bewegwijzering ben ik minder tevreden. Waarom? Zal ik uitleggen.

Op oudejaarsdag reden we dus met onze auto naar Friesland, naar het “Gaasterland”. Ondanks het bezit van een “TomTom” keek ik van te voren toch even op de kaart (van MAPS) om te besluiten hoe we er naar toe zouden rijden.

Vanuit het centrum van het land, Woerden, waar wij wonen, kun je kiezen tussen de oostelijke of westelijke route. We kozen voor de westelijke route via Amsterdam en de Afsluitdijk. De oostelijke route via Zwolle en Drenthe, is weliswaar korter, maar ook drukker. Ook zouden we eerst naar het oosten kunnen rijden, dan over de dijk naar Enkhuizen en dan westelijk verder. Leuk, maar toch maar niet.

Ik toetste de bestemming (Rijs) in, maar wat ik ook deed, TomTom bleef hardnekkig de oostelijke route aangeven, want dat zou de kortste en snelste route zijn. Enfin, wij namen toch de westelijke route, eerst naar Amsterdam en dan richting Afsluitdijk.

Bij Amsterdam moet je één der tunnels onder het IJ door om dan verder naar het Noorden te rijden. Het werd de nieuwe Zeeburger- tunnel waarna we al snel over de steeds rustigere A7 door Noord Holland richting Friesland reden. Na een flink eind rijden kwamen we via de Afsluitdijk Friesland binnen en bracht TomTom ons keurig naar onze bestemming in het Gaasterland.

De volgende dag reden we via de zelfde weg terug. In de buurt van de Afsluitdijk legde TomTom zich neer bij de westelijke route. Wel  stuurde TomTom ons in Amsterdam nu door de Coentunnel, wat verder geen probleem was.

Een andere, wat langere reis, die we enkele keren gemaakt hebben was naar (west) Zeeuws Vlaanderen. Hoe gingen we daar naar toe? De eerste keer leek het me leuk om via de Deltawerken te rijden, dus na  Rotterdam de Benelux tunnel door en dan Zeeland in. We gingen op weg, A12, dan bij Gouda A20 richting Hoek van Holland, maar bij Vlaardingen ging het mis, we vonden de tunnel niet. Er werd daar aan de weg gewerkt en de borden waren verwarrend. Na enig zoeken vonden we de tunnel toch (A4 volgen) en reden vervolgens, via allerlei wegen, over de dammen en de Zeelandbrug (slecht wegdek) naar de Westerschelde tunnel. Via Vlissingen was het korter en beter gegaan, maar met de auto overvaren naar Breskens gaat helaas niet meer, de tunnel moet afbetaald worden.

Bij een volgende reis naar Zeeuws Vlaanderen deden we het anders, weer naar Rotterdam, maar nu de Brienenoordbrug over, dan via de A16, langs Dordrecht en Ridderkerk richting Antwerpen, veel drukker maar toch redelijk prettig. TomTom wilde ons richting Antwerpen sturen, maar dat negeerden we, bij Geertruidenberg kozen we voor richting Westerschelde tunnel. Die tunnel is onprettige, lang en smal, slecht verlicht en hij kost nog geld ook. Ben je er eindelijk door, dan laat je Terneuzen links liggen en rijd je Zeeuws Vlaanderen in. De verdere reis ging, via (smalle) nieuwe wegen,  redelijk goed, maar onze bestemming, Aardenburg, kwam pas heel laat op de borden. Onze (vrij oude) TomTom kende de nieuwe wegen nog niet, daar hadden we dus niks aan.

Nu de “bewegwijzering”. Nederland is een waterland en door de vele rivieren en kanalen zijn er veel bruggen en tunnels, waar je over en door moet. Het zijn vaak flessenhalzen waar alles over of door moet, dus filegevoelig, maar je hebt meestal geen andere keus.

Ik geef een aantal namen van belangrijke bruggen en tunnels:

De brug bij Ewijk en de brug bij Vianen, de tunnel onder de Noord, de Maastunnel in Rotterdam. Bij Amsterdam hebben we de Coen- en Zeeburgertunnel en wat verder westelijk ook nog de Velzer- en de Wijkertunnel. In Rotterdam hebben we ook nog de Erasmus- en de Brienenoordbrug. Ook kennen we allemaal de Moerdijkbrug en de  (“Marinus Nijhoff”)brug bij Zaltbommel in de A2.

In Zeeland hebben we de Zeelandbrug, de Oosterscheldedam en de Westerschelde tunnel, als belangrijke doorgangspunten.

Dan krijgen we in het oosten, bij Arnhem, te maken  met de John Foster en de Nelson Mandelabrug. Bij Nijmegen is de Waalbrug (over de Waal natuurlijk) belangrijk.

Wat hebben al deze bruggen en tunnels gemeen?

DEZE BRUGGEN EN TUNNELS WORDEN OP DE SNELWEGEN OP GEEN ENKELE WEGWIJZER AANGEGEVEN.

Waarom eigenlijk niet? Bij het plannen van een route zijn dit toch belangrijke ijkpunten? Men zal wel tegenwerpen dat wegnummers en plaatsnamen wél duidelijk aangegeven worden op de borden en dat is natuurlijk zo, maar al die plaatsen onderweg, daar hoef ik niet naartoe, ik wil snel en simpel via de Westerscheldetunnel naar Zeeuws Vlaanderen of via de Afsluitdijk naar Friesland.

WAAROM ZIE IK GEEN NAMEN VAN BRUGGEN EN TUNNELS OP DE BORDEN? Waarom zie ik nergens “Afsluitdijk”?

Oké, de snelwegen hebben duidelijke nummers en behalve wegnummers en plaatsnamen zijn er ook nog de “verkeersknooppunten”, die je zou kunnen gebruiken. Deze knooppunten hebben soms bekende, maar ook vaak vreemde namen. Oudenrijn, Prins Clausplein, Kleinpolderplein, Rottepolderplein en Deil, ja die kennen we wel, maar waar ligt de Hogt,  Zaarderheiken, Azelo, Empel, Euvelgunne, Leenderheide? Zo zijn er nog veel meer vreemde namen! Deze namen worden (altijd?) wél op de borden aangegeven, maar pas op het laatste moment. Ook daar heb je dus weinig aan bij route bepaling. Mijn (bejaarde) TomTom kent al deze namen trouwens ook niet.

Een andere aanwijzing die ik mis zijn de aanduidingen “noord” of “zuid” en “oost” of “west”, dat zou toch wel verhelderend zijn en verkeerd rijden voorkomen? Gelukkig heeft TomTom een kompas(je).

Omdat er in Nederland zoveel snelwegen zijn, krijg je op een langere route al snel met meerdere A-nummers te maken. Verwarrend is ook  dat een snelweg soms twee A-nummers heeft. En rijd je op de A4 van A’dam naar Zeeland, dan blijken er stukken tussenuit te zijn. Goed nieuws: het stukje A4 tussen Delft en Vlaardingen is pas (na 40 jaar praten) opengesteld.

Rijd je op de A2 naar Maastricht dan moet je goed uitkijken want je moet nogal eens van baan wisselen om op deze A2 te blijven. Even niet opletten en je bent eraf en in de problemen.

Dan hebben we nog de E-nummers, die een bepaalde Europese route aangeven. Deze zouden misschien bruikbaar zijn als ze consequenter aangegeven zouden worden (Ik ken niemand die ze gebruikt).

Conclusie: Zonder een up-to-date navigatie systeem is foutloos rijden door Nederland bijna onmogelijk geworden, tenzij je de routes regelmatig rijdt.